17 juli, Pietralunga naar Gubbio, 24 km, heet

Allora...., na de goede zorgen van hotel Tinca stonden we om 06.20 (het moet niet gekker worden!) weer met volle bepakking op straat. De hotelbaas had ons een alternatieve route gewezen die wel 4 ore, is 4 uur, zou schelen. Dat viel uiteindelijk mee maar 2,5 uur zeker wel!
Het was vanmorgen vroeg heerlijk fris maar het zou weer flink heet worden en we wilden dan ook tussen 12 en 1 aankomen. Blij en welgemoed verlieten we het stadje, en ook blij en welgemoed beklommen we de heuvel (maar 200 meter) naar San Benedetto. Ongeveer 10 minuten daarna lieten we de Cammino di Assisi links liggen en liepen we over de weg de 10 km naar Mocaiana. We stapten in een lekker tempo door en bereikten rond 09.30 uur voornoemd dorp. Bij de bar zat Marieke nog aan de cola, ze had ons onderweg ingehaald. Alle kaarten/routes werden even bij elkaar gelegd om te bepalen wat het beste was voor het laatste stuk naar Gubbio: over de weg (nu een stuk drukker) 6 km, of over paden 8 km. Toch voor het laatste gekozen, wel wat langer maar een stuk veiliger. Na Mocaiana liepen we wederom een mooie brede vallei in waar o.a. de rivieren Assino en Saonda stromen. Vanuit de verte zagen we Gubbio al tegen de berghelling liggen. 2 a 3 km voor Gubbio kon de dorstige pelgrim zich nog laven aan een 'Francesco' fontein waarna we de buitenwijken van Gubbio bereikten. Rond half 12 zaten we op een bankje met uitzicht op het Teatro Romano een vroege lunch te eten. Daarna de rifugio opgezocht: we vallen van het ene uiterste in het andere. Vandaag een klein zolderkamertje met 4 bedden, waar hopelijk verder niemand bij zal komen. Het is in een parochiehuis van de Chiesa Madonna del Prato waar vanmiddag nog 38 'ragazzi' verwacht worden. 'Ik vertel het er maar even bij' zei de jongen die ons ontving.
Was Pietralunga al een mooi stadje, je komt superlatieven te kort voor het oude deel van Gubbio: de Duomo, het Piazza Grande, het Palazzo van de consuls, de ene Via na de andere: het is allemaal even mooi - behouden of gerestaureerd-. Zojuist nog een aperitiefje op: birra en campari-soda.
De route voor morgen is uitgestippeld, de buskaartjes voor het 1e deel naar Stricco gekocht (we willen de hitte voor zijn en het 1e deel loopt langs de drukke doorgaande weg naar Perugia). Morgenochtend om 6.30 uur staan we bij de bushalte op het Piazza 40 Martiri zodat we weer net zo lekker als vandaag kunnen wandelen.

A domani